Kto tu jest? – To ja twój strach. – Słyszę szept, który jest niczym wiatr próbujący się wedrzeć przez szyby samochodu. – Strach? – pytam. – Cichy szept przeraża mnie bardziej niż irracjonalność tego, że gadam do wiatru. I do tego nie otwieram oczu. Czemu? … Czytaj dalejPętla Spiska i demoniczne płanetniki
Rozczulam się. Rozczulam się nad wszystkim. Nad słońcem, które ogrzewa suchą skórę na twarzy, nad pięknym widokiem, który mogę zobaczyć własnymi oczami. Nad ciepłym wieczorem i nocą czarną jak piekło. Rozczulam się nad czasem, który jakby przyspiesza nie dając oddechu, nie dając ani krzty wytchnienia. … Czytaj dalejMałe choć wielkie Pieniny i słowackie single
Kozie Grzbiety słyszał*ś o nich? Pewnie mało kto słyszał. Nawet przewodniki jakby pominęły urocze pasmo górskie rozciągające się między Tatrami Wysokimi i Niżnymi. Właściwie, to się nie dziwię. Na pierwszy rzut oka nie wyglądają ciekawie. Najwyższy szczyt, to Kozi Kamień, mierzy zaledwie 1255 m n.p.m, … Czytaj dalejKozie Grzbiety
Stoję na środku Kubińskiej Hali, chmury skłębione jak kulki waty zawieszone nad domostwami w dolinach, góry są faliste i postrzępione, jedynie o ton ciemniejsze od nieba. Tutaj patrząc w dal nie mogę powiedzieć, że na tamtej górze byłam, na tej i na tej hen daleko … Czytaj dalejWielka Fatra – Wielka Połonina
Powszechnie uważa się, że cisza jest przeciwieństwem hałasu, ale to nieprawda. Cisza jest tylko brakiem hałasu. Ludzie uciekają do natury, bo tam panuje niby cisza. Ale czy tak na prawdę potrafisz usłyszeć ciszę? A może przebywanie poza ludzką aglomeracją jest czymś w rodzaju implozji bezdźwięczności. … Czytaj dalejPogórze Orawskie
Góry są tak piękne, że czasami nie mieści mi się to w słowach. Nie dziwię się też jak wiele osób ostatnio wybiera się w te piękne zakątki. Z jednej strony powinniśmy się cieszyć, że spędzanie wolnego czasu właśnie poprzez obcowanie z naturą stało się bardziej … Czytaj dalejVelký Polom, jesień i radość włóczęgi
Planując wycieczkę nigdy nie ustalam sobie konkretnego celu, który koniecznie muszę osiągnąć, wjechać na najwyższą górę, bo niższe nie będą wystarczająco satysfakcjonujące, zjechać tylko tym konkretnym szlakiem, bo wszyscy mówią że jest najlepszy. Sama droga, odkrywanie nowych miejsc, poznawanie nowych zapachów, doznawanie skrajnych emocji jest … Czytaj dalejMagura Orawska – Kubínska hoľa
A gdyby tak powstało CB Radio dla rowerzystów? Takie ułatwienie w nieznanym terenie. Pytasz: jak ścieżka? I wszystko robi się jasne. Wiesz jak jechać dalej, czy czeka cię poligon, maślanka albo czy walnąć rogala. A może info o dalszej trasie zabrałoby cały fun z odkrywania … Czytaj dalejJak dróżka na Skoruszyńskie Wierchy?
Po ostatnim wpisie o bikepackingu dostałam wiele wiadomości z zapytaniem, dlaczego nazywam go MINI. Nie chodzi tutaj o ilość dni, czy rozmiar moich ubrań, lecz o to, że to taka wygodniejsza opcja, ze spaniem w pensjonatach, schroniskach itp. Nie wożę ze sobą ekwipunku do nocowania … Czytaj dalejPogórze Popradzkie i Magura Spiska – mini bikepacking
Pomysł, aby wjechać na Magurę Witowską zrodził się zupełnie przypadkiem, przy okazji wizyty w Tatrach, a że zawsze zabieram ze sobą rower… Przebieg trasy: Witów – Magura Witowska – Masnakova – Witów Witów Witów to wieś podhalańska niedaleko Zakopanego. Jest tam o wiele spokojniej niż w … Czytaj dalejMagura Witowska
Niestety to już ostatni dzień mojego wydłużonego weekendu. Żegnam Tatry ruszam w Pieniny. Kolejne sentymentalne miejsce na mojej liście. Lubię wracać w rejony, z którymi mam miłe wspomnienia. Swoją trasę wzdłuż Dunajca rozpoczęłam w Szczawnicy. Na drogę rowerową wjechałam tuż obok Stacji Kolei Linowej na … Czytaj dalejVelo Dunajec plus BONUS – Singletrails Lechnica
Jednak liczba 3 przynosi mi szczęście. Od kilku dni wszystko na to wskazuje. Stało się. 9 maja o 22.40 w Katowicach Flixbusem, obrałam kierunek Wiedeń. Flixbusy mają przeważnie z tyłu specjalne bagażniki na rowery, ale kierowcy nie chciało się go rozkładać, więc wpakował mój rower … Czytaj dalej3, 3, 362 – czyli trzy dni, trzy stolice 362 kilometry