O 6 rano otwieram oczy, otwieram drzwi kampera. Spałam bez snów, bez obaw, bez strachu. To raczej jak urwanie filmu po ostro zakrapianej imprezie. To niewiarygodne jak ja się tutaj wysypiam. Słońce liże różowym blaskiem skały Velebitu. Wyłażę. Bosymi stopami szukam różowych klapków, które jak … Czytaj dalejVelebit i niedźwiedź, który okazał się być krową
Chorwackie poranki zrobione są z ognia. Mają słodki smak i gorące odcienie. O szóstej rano świat pokrywa jasny blask, zmiękczający ostre krawędzie górskich szczytów Velebitu. W tafli Adriatyku odbija się słup światła, który pada w moją stronę jak teatralny reflektor, a od moich stóp rozciąga … Czytaj dalejKvarner, Górski Kotar i Ogród Diabła
W nocy każdy dźwięk ma znaczenie, wyobraźnia wkracza na najwyższy poziom pracy. Lecz po chwili się uspokajam, bo przecież nikogo prócz mnie tutaj nie ma. Po ponad 30 nocach spędzonych w MTB kamperze wiem, że jakikolwiek strach nie jest wart ani jednego wschodu słońca, który … Czytaj dalejTulove grede, rakija i suszona figa
O trzeciej dwadzieścia nad ranem zrobiło mi się chłodno. Pierwszy raz odkąd jestem w Chorwacji muszę zwinąć się w kokon jak poczwarka. Tylko gdzie ja dałam śpiwór? Zaświecam girlandę, tak to się chyba fachowo nazywa, dla mnie i tak lampki na kabelku zawsze będą lampkami … Czytaj dalejJezero Vransko i żółw, który nie lata
Słońce zachodzi powoli, zmierza w kierunku linii horyzontu, którą tworzy ogrom błękitnej wody. Niebo nabrało odcieni różu i fioletu, pojawił się też wielki biały księżyc, którego bazaltowe równiny można dostrzec gołym okiem. Góry Dynarskie stały się jednolitą czarną bryłą, której wierzchołek zniekształcają wyższe szczyty Velebitu. … Czytaj dalejVelebit 1i kanion, którego nie było